عزت نفس و قُلدری

بد رفتاری، قلدری و آزارو اذیت همسالان باعث پایین آمدن عزت نفس کودکان می شود.چون مهارت های اجتماعی، همدلی و حل مسئله کودکان به اندازه کافی رشد نکرده، ممکن است بدرفتاری کنند اما همه این مهارت ها با مرور زمان می تواند ارتقا یابد.
قلدری با بدرفتاری متفاوت است. قلدری یعنی بی رحمی آگاهانه با فردی خاص که بین آنها تفاوت قدرت وجود دارد. کودکانی که مورد قلدری قرار می گیرد دارای عزت نفس پایین،علائم افسردگی و احساس بی ارزشی هستند.
دو شکل اصلی طرد شدن وجود دارد؛طرد بین فردی و طرد بین گروهی که باعث می شود کودکان نسبت به آزار و اذیت و قلدری دیگران آسیب پذیر شوند. طرد بین فردی زمانی اتفاق می افتد که رفتارهای کودک مثل گوشه گیری و پرخاشگری، کودکان دیگر را از او دور می کند. کودکانی که در خانه حمایت خوب و در مدرسه دوستان خوبی دارند، توانایی بیشتری برای کنارآمدن با قلدری و بدرفتاری دیگران دارند. برخی کودکان معتقدند که آزارکلامی به اندازه آزار جسمی اذیت کننده است.
به عنوان والد وقتی متوجه می شوید فرزندتان مورد قلدری و بدرفتاری قرارگرفته است، بدیهی است که به سرعت وارد عمل شوید و از او محافظت کنید اما بخاطر داشته باشید که شاید آنچه کودک شما تعریف می کند همه ماجرا نباشد. یا اگر کودک می تواند به تنهایی مشکل را حل کند، مداخله نکنیم.
برای مقابله با بدرفتاری و قلدری باید اگاهی را بین معلمان و والدین افزایش دهیم.به کودکان مهارت همدلی و حل مسئله را بیاموزیم. واکنش کودکان به بدرفتاری یا قلدری دیگران بر توقف، ادامه یا بدتر شدن قلدری تاثیر زیادی دارد. واکنش های هیجانی شدید مثل پرخاش یا گریه باعث می شود کودکان بیشتر مورد قلدری قرار بگیرند. یک پاسخ متداول، نادیده گرفتن بدرفتاری و قلدری است و می تواند کودک را از مرکز توجه قلدرها خارج کند اما شاید باعث شود که کودک قربانی احساس اضطراب و تنهایی بیشتری کند.